Το συγκεκριμένο κείμενο είναι αντιγραφή από το Χαμόγελο του παιδιού και το βάζουμε ως δείγμα μιας ιδέας για το Blog.
Μιλώντας για συναισθηματικές δεξιότητες, αναφερόμαστε σε μια σειρά από δεξιότητες, όπως η αναγνώριση, η έκφραση και η διαχείριση των συναισθημάτων, η αναγνώριση των δυνατοτήτων/επιτευγμάτων αλλά και των αδυναμιών, η θετική εικόνα εαυτού, η κατανόηση ψυχικών καταστάσεων (συναισθημάτων, κινήτρων κτλ) του εαυτού και των άλλων, η ανάληψη ευθύνης, η ικανότητα σχετίζεσθαι κ.ά.
Η ανάπτυξη της ικανότητας διαχείρισης/ρύθμισης των συναισθημάτων είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πρώιμης παιδικής ανάπτυξης και αντανακλάται σε όλους τους τομείς συμπεριφοράς του παιδιού. Είναι γεγονός ότι η ανάπτυξη των συναισθηματικών δεξιοτήτων ξεκινά πολύ νωρίς, στη βρεφική και πρώιμη νηπιακή ηλικία, όταν το νευρικό σύστημα του παιδιού είναι ακόμα ανώριμο. Η εμπειρία που έχουν τα παιδιά με τα συναισθήματα, ενώ το παρασυμπαθητικό νευρικό τους σύστημα είναι ακόμα υπό κατασκευή, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της συναισθηματικής τους ευημερίας, τόσο στην παιδική όσο και την ενήλικη ζωή τους (Gottman και DeClaire, 1997).
Συμβουλές για γονείς ή φροντιστές βρεφών:
Παρατηρήστε τα βρέφη προσεκτικά: το βλέμμα, το κλάμα, τις κινήσεις τους. Εκπέμπουν «σήματα» που μας δείχνουν πότε είναι πεινασμένα, κουρασμένα ή έτοιμα να παίξουν, πότε πονούν, πότε φοβούνται κ.ο.κ.
Γίνετε ο «καθρέφτης» τους, προσπαθώντας να τους δώσετε πίσω, με λόγια και με πράξεις, αυτό που κατανοείτε να έχουν ανάγκη.
Έχετε τις κεραίες σας ανοιχτές και ανταποκριθείτε στις διάφορες ανάγκες τους: για τροφή, χάδι, ύπνο, σταθερότητα, επαφή, αλληλεπίδραση, παρηγοριά.
Φροντίστε να τους παρέχετε δομή και προβλεψιμότητα. Τα βρέφη χρειάζονται συνεπείς φροντιστές και συνέχεια στη φροντίδα τους για να νιώθουν ασφαλή. Η καθημερινότητά τους χρειάζεται ένα σταθερό πρόγραμμα και ρουτίνες.